W ostatnich badaniach naukowych zwrócono uwagę na trudności w leczeniu dny moczanowej, szczególnie w przypadkach tophaceous, które są oporne na standardowe terapie. Gout, spowodowany odkładaniem się kryształów monosodowego moczanu (MSU), prowadzi do zapalenia stawów oraz tworzenia się guzków podskórnych (tophi). Celem leczenia dny moczanowej jest obniżenie poziomu kwasu moczowego we krwi (sUA) poprzez stosowanie terapii obniżających poziom moczanu (ULT), takich jak inhibitory oksydazy ksantynowej (XOI) czy urykosuryki. Jednakże niektórzy pacjenci z trudną do leczenia dną moczanową mogą nie reagować na standardowe leczenie lub doświadczają działań niepożądanych, co stanowi poważne wyzwanie terapeutyczne. W takich przypadkach, pojawiają się nowe opcje terapeutyczne, takie jak stosowanie rasburikazy w połączeniu z metotreksatem (MTX).
Charakterystyka pacjenta i zastosowana terapia
W badaniu przedstawiono przypadek 67-letniego mężczyzny z wczesnym początkiem poliartritowej dny moczanowej, zdiagnozowanej po raz pierwszy w wieku 20 lat. Historia medyczna pacjenta obejmowała nadciśnienie, cukrzycę typu 2, przewlekłą chorobę wieńcową oraz przewlekłą chorobę nerek w stadium 3. Badania laboratoryjne wykazały podwyższone poziomy sUA (10,8 mg/dl) oraz uszkodzenie nerek. Pacjent przeszedł wiele terapii, w tym kolchicynę, NLPZ i glikokortykosteroidy, jednak z powodu nietolerancji i refrakcji na standardowe leczenie, zaproponowano terapię off-label z użyciem rasburikazy i metotreksatu.
Wyniki leczenia i obserwacje
Rasburikaza była podawana w postaci dożylnych infuzji co miesiąc, a metotreksat w formie podskórnej. Po pierwszych sześciu miesiącach intensyfikacji leczenia, pacjent zauważył poprawę w zakresie ruchomości stawów oraz częściowe zmniejszenie rozmiarów tophi. Mimo to, poziomy sUA pozostawały wysokie przed każdą nową infuzją rasburikazy, co wskazywało na możliwą immunogenność i rozwój przeciwciał przeciwko lekom. Po 22 infuzjach zdecydowano o przerwaniu leczenia z powodu niewystarczającej reakcji oraz ryzyka anafilaksji.
Dyskusja nad wynikami i ich znaczeniem klinicznym
Trudności w leczeniu dny moczanowej, szczególnie w przypadkach opornych na standardowe terapie, są dobrze udokumentowane. Użycie rasburikazy w połączeniu z metotreksatem może stanowić nową strategię terapeutyczną, jednakże wyniki tego badania sugerują, że może wystąpić problem z długoterminową skutecznością z powodu immunogenności. Warto podkreślić, że pacjent nie doświadczył ataków dny moczanowej w trakcie leczenia, co może sugerować pewne korzyści płynące z tej kombinacji, mimo że efekty terapeutyczne nie były trwałe.
Podsumowanie i przyszłe kierunki badań
To badanie stanowi pierwszy przypadek zastosowania połączenia rasburikazy i metotreksatu w leczeniu dny moczanowej. Choć początkowa tolerancja i częściowa skuteczność były zauważalne, ostatecznie brak długotrwałych efektów terapeutycznych prowadził do przerwania leczenia. W przyszłości konieczne są dalsze badania, aby określić optymalne dawkowanie, interwały podawania oraz rolę immunomodulacji w poprawie długoterminowej skuteczności rasburikazy i podobnych terapii.
Bibliografia
Pino-Zambrano Maria Fernanda, Cardoso Peñafiel Patricio and Calvo-Aranda Enrique. Rasburicase Plus Methotrexate Combination Therapy in a Case of Tophaceous, Difficult-to-Treat Gout. Cureus , 16(12), 29-42. DOI: https://doi.org/10.7759/cureus.76265.
